Icons caret-sm-white star-half circle-drag icon-checkmark-nocircle icon-envelope Left Arrow Scroll down Scroll down close close Expand Scroll down quote-marks squiggle Play Play Pause Pause long squiggle squiggle 1 close filter-icon Info Information Plus Icon Minus Icon Check Icon Check Icon
Landenkiezer
Nederland vlag Nederland Nederlands Wijzigen
Winkelmandje
Nederland vlag Nederland Nederlands Wijzigen
Training

Waarom is een marathon 42,2 kilometer?

Hardloper die door een park rent
Pfeil nach unten
Pfeil nach unten

In de wereld van de duurloop is de marathon een soort gouden standaard. De titel van veel andere races is gebaseerd op hun lengte ten opzichte van dit klassieke evenement. Naast de standaardrace van 42,2 kilometer waar we allemaal dol op zijn, bestaan er ook korte, halve en ultravarianten. Maar als je erover nadenkt, is dat best een vreemd getal. Waarom is een marathon 42,2 kilometer lang?

Daar mag je Pheidippides voor bedanken

Wacht, wie?

Hoewel historici het niet eens zijn over de exacte details van het verhaal of wie het precies voor het eerst heeft opgeschreven, is de duur van de moderne marathon terug te voeren naar een Atheense hardloper genaamd Pheidippides. Pheidippides heeft waarschijnlijk tussen 530 en 490 voor Christus geleefd en had een zeer indrukwekkende taak als hemerodroom, of ‘daglange hardloper’, voor het Atheense leger tijdens de Perzische oorlogen.

Volgens de oorspronkelijke verhalen was Pheidippides echt heel erg goed in wat hij deed. Volgens één verslag legde hij ooit in slechts 36 uur een afstand af van ongeveer 250 kilometer over het Griekse platteland. Dat is verbazingwekkend. Het deel van zijn verhaal dat rechtstreeks verband houdt met onze moderne marathon, is echter de laatste deel zijn heldendaden: de afstand die hij rende vanuit een klein stadje genaamd ... Marathon naar Athene om de Griekse overwinning op het binnenvallende Perzische leger aan te kondigen.

Maar dat is slechts 40 kilometer. Hoe werden er dan nog 2,2 kilometer aan deze toch al uitdagende race toegevoegd? Dat ontdekken we zo dadelijk — bij marathons nooit je immers nooit te snel willen gaan.

De eerste Olympische marathon

Hoewel het verhaal van Pheidippides een plek kreeg in de Griekse geschiedenis en mythen, hadden de oude Grieken geen officiële marathon zoals we die nu kennen. Dat begon bij de Olympische Spelen van 1896, die werden gehouden in Athene. Bij dat oorspronkelijke evenement stelde een Franse taalkundige genaamd Michel Breal een duurloopevenement voor om het verhaal van Pheidippides te herdenken, door letterlijk van Marathon naar Athene te rennen in de ouderwetse stijl. Dat parcours was echter 39,9 kilometer.

Lang shot van een vrouwelijke hardloper die wegloopt

Toch was dit een indrukwekkend begin van de moderne traditie van marathons. De eerste die over de finish kwam, een 23-jarige Griekse herder genaamd Spyridon Louis, nam halverwege de race een pauze om een ei te eten en van een glas wijn te genieten. Daarna keerde Louis terug naar zijn boerderij om daarna nooit meer een race te lopen. Wat een legende.

Een sprong vooruit

Tijdens de daaropvolgende Olympische Spelen bleef de race ongeveer 40 kilometer, afhankelijk van het lokale landschap. En er was veel drama. Hardlopers speelden vals door stiekem in auto’s te stappen, ze werden van de koers gejaagd door wilde honden en dronken een verrassende hoeveelheid alcohol. Dat heeft allemaal niet echt iets te maken met de hele kwestie van de lengte van 42,2 kilometer. Maar het is wel leuk om te weten.

De uiteindelijke lengte werd bepaald toen de Spelen in 1908 naar Londen kwamen. Men zegt dat koningin Alexandra had gevraagd om de start van de race op het gazon van Windsor Castle te plaatsen en de finish bij de koninklijke loge van het Olympisch stadion. En raad eens hoe ver het is tussen die twee punten? Precies: 42,2 kilometer.

Van daaruit werd die exacte en nogal willekeurige afstand de norm, die uiteindelijk in 1924 definitief werd vastgelegd door het Olympisch comité. De rest is geschiedenis.

Het advies van onze schrijver is uitsluitend bedoeld voor informatieve of algemene educatieve doeleinden. We raden je altijd aan om met je arts of andere zorgverlener te praten voordat je aanpassingen maakt aan je hardloop-, voedings- of fitnessroutines.

Geschreven door
Jonathan Thompson

Fitness Nerd

Jonathan met een hond in de sneeuw

Ik was al op jonge leeftijd geïnteresseerd in fitness, voornamelijk als overlevingsstrategie van een schriele astmapatiënt. Nadat ik mijn certificaten behaalde als personal trainer en voedingsdeskundige, begon ik met het schrijven van fitnessartikelen. Op dit moment is hardlopen een onmisbaar onderdeel van mijn leven.